Wytyczne dotyczące współtworzenia planów przystosowania się do zmiany klimatu w rybołówstwie i akwakulturze

Opis

Zmiana klimatu ma znaczący wpływ na biologię i ekologię stad ryb i gatunków akwakultury i wpłynie na produktywność w łańcuchach dostaw owoców morza w przyszłości. Wyzwania są jeszcze bardziej nasilone, gdy podmioty w sektorach rybołówstwa i akwakultury mają bardzo różne pomysły i założenia dotyczące zmiany klimatu oraz jakie ryzyka i możliwości wiążą się z nimi. Aby sprostać wyzwaniom związanym ze zmianą klimatu, kilka krajów opracowało krajowe plany przystosowania się do zmiany klimatu. W planach tych rzadko jednak uwzględnia się rybołówstwo i akwakulturę, co powoduje ogólny brak udokumentowanych strategii przystosowawczych w tych sektorach w większości krajów.

W artykule przedstawiono wytyczne, które zapewniają praktyczne podejście krok po kroku do opracowywania planów przystosowania się do zmiany klimatu (WPR) dla rybołówstwa i akwakultury. Przedstawiono w nim szczegółowe informacje na temat teoretycznego kontekstu i podejścia dla każdego etapu, w świetle innych istniejących narzędzi przystosowawczych, podkreślając różnice między rybołówstwem a akwakulturą w procesie rozwoju WPR.

Proponowany proces składa się z trzech głównych zadań: 1) ocenę ryzyka i możliwości; 2) określenie środków dostosowawczych; oraz 3) wdrożenie środków dostosowawczych. Stosuje się podejście oparte na współtworzeniu, które pozwala różnym zainteresowanym stronom o zróżnicowanym pochodzeniu i stanowiskach na wspólny zakres i planowanie działań dostosowawczych. Wytyczne zostały przetestowane i prototypowane poprzez ich zastosowanie w siedmiu badaniach przypadków dotyczących rybołówstwa i akwakultury w całej Europie (Włochy, Grecja, Węgry, Szkocja, Hiszpania i dwa na północno-wschodnim Atlantyku).

Dzięki temu procesowi zainteresowane strony odpowiednich studiów przypadku potwierdziły ich praktyczne zastosowanie. Wytyczne można przenieść na różne obszary geograficzne i na różne skale, od pojedynczych gatunków do poziomów ekosystemu. Takie podejście do współtworzenia zapewnia realistyczne i sprzyjające włączeniu społecznemu WPR, które mają pełne zastosowanie do wybranego sektora i zwiększają prawdopodobieństwo powodzenia. 

Trzyetapowy proces jest również częścią większego cyklu, w tym wdrażania, monitorowania i oceny, ponownie generując iteracyjne pętle sprzężenia zwrotnego w czasie. Omówiono wyciągnięte wnioski oraz podkreślono zalety i wyzwania związane z rozwojem WPR. Chociaż wytyczne są opracowywane i testowane w ramach systemów rybołówstwa i akwakultury, podejście WPR nadaje się również do zatrudnienia w innych systemach opartych na zasobach naturalnych.

 

Źródło informacji