Planowanie dywersyfikacji akwakultury: znaczenie zmiany klimatu i innych czynników

Opis

Niniejsza publikacja jest pracami Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO) eksperckiego warsztatu technicznego ONZ pt. „Planowanie dywersyfikacji akwakultury: znaczenie zmiany klimatu i innych czynników”, które odbyło się w Rzymie (Włochy) w dniach 23–25 czerwca 2016 r. i zorganizowane przez Oddział Akwakultury Departamentu Rybołówstwa i Akwakultury oraz World Fisheries Trust (Kanada).

W warsztatach określono trzy główne strategie dywersyfikacji akwakultury: 1) zwiększenie liczby fermowanych gatunków; 2) zwiększenie równomierności gatunków utrzymywanych w warunkach fermowych; oraz (3) zwiększenie różnorodności w obrębie obecnie hodowanych gatunków poprzez rozwój nowych szczepów. W warsztatach zidentyfikowano niektóre główne czynniki dywersyfikacji: popyt rynkowy (w tym możliwości eksportowe), możliwości finansowania, konkurencja i zmiana klimatu, a także inne czynniki środowiskowe i społeczne. Dywersyfikacja gatunków i systemów kultury oraz bardziej równomierny podział produkcji mogłyby zapewnić odporność w obliczu zmieniającego się klimatu i innych czynników zewnętrznych oraz dodać do systemów akwakultury ubezpieczenia ekonomiczne, społeczne i ekologiczne. Dywersyfikacja nie jest jednak pozbawiona ryzyka i może nie zawsze być realnym środkiem do zwiększenia produkcji ryb. Oprócz kosztów czysto ekonomicznych związane będą koszty rozwoju, w tym ocena i łagodzenie skutków środowiskowych i społecznych oraz ustanowienie ram bezpieczeństwa biologicznego dla poszczególnych gatunków. Podczas warsztatów określono ogólne zasady, które mogą pomóc w ukierunkowaniu dywersyfikacji w akwakulturze.

Źródło informacji