Stan przyrody w UE – wyniki sprawozdawczości na podstawie dyrektyw dotyczących ochrony przyrody w latach 2013–2018

Opis

Niezrównoważone rolnictwo i leśnictwo, rozrastanie się miast i zanieczyszczenia są największą presją, aby winić za drastyczny spadek różnorodności biologicznej w Europie, zagrażając przetrwaniu tysięcy gatunków i siedlisk zwierząt. Ponadto dyrektywy Unii Europejskiej (UE) w zakresie ochrony przyrody i inne przepisy dotyczące ochrony środowiska nadal nie są wdrażane przez państwa członkowskie.

Niniejsze sprawozdanie opisujące stan przyrody w UE opiera się na sprawozdaniach państw członkowskich w ramach dyrektyw ptasich (2009/147/WE) i siedliskowych (92/43/EWG) oraz na kolejnych ocenach na poziomie biogeograficznym UE lub UE. Oprócz przeglądu stanu gatunków i siedlisk, zarówno na szczeblu krajowym, jak i unijnym, uwzględniono również status sieci Natura 2000 i jej ewentualny wkład w stan gatunków i siedlisk. Ponadto w sprawozdaniu przedstawiono wyniki postępów w realizacji celów 1 i 3 strategii UE 2020 na rzecz bioróżnorodności.

Raport pokazuje pozytywne zmiany w działaniach na rzecz ochrony przyrody. Zarówno liczba, jak i obszar obszarów chronionych w ramach sieci Natura 2000 zwiększyły się w ciągu ostatnich 6 lat, a UE osiągnęła globalne cele – ok. 18 % jej powierzchni lądowej i prawie 10 % obszaru morskiego chronionego. Ogólne postępy nie wystarczą jednak do osiągnięcia celów unijnej strategii ochrony różnorodności biologicznej na okres do 2020 r. Większość chronionych siedlisk i gatunków ma niski lub zły stan ochrony, a wiele z nich nadal maleje, zgodnie z oceną EOG. Potrzebne są również dalsze dane, aby w pełni ocenić rolę sieci Natura 2000 i należy znacznie poprawić wdrażanie prawodawstwa UE.

Źródło informacji