Klimat na świecie w latach 2011–2015

Opis

Raport analizuje globalny klimat 2011-2015 – najgorętszy okres pięciu lat w historii – oraz coraz bardziej widoczny ślad człowieka w ekstremalnych zjawiskach pogodowych i klimatycznych o niebezpiecznych i kosztownych skutkach. Rekordowym temperaturom towarzyszył wzrost poziomu mórz i spadki w zakresie arktycznego lodu morskiego, lodowców kontynentalnych i pokrywy śnieżnej półkuli północnej. Wszystkie te wskaźniki zmiany klimatu potwierdziły długofalową tendencję ocieplenia spowodowaną przez gazy cieplarniane. Dwutlenek węgla osiągnął znaczący kamień milowy wynoszący 400 części na milion w atmosferze po raz pierwszy w 2015 roku, zgodnie z raportem WMO, który został przedłożony na konferencji ONZ w sprawie zmian klimatu.

Najważniejsze cechy:

• Najcieplejszym do tej pory rokiem był rok 2015, w którym temperatury były o 0,76 °C (1,37 °F) powyżej średniej z lat 1961-1990, a następnie w 2014 r. Rok 2015 był również pierwszym rokiem, w którym globalne temperatury były o ponad 1 °C powyżej epoki przedindustrialnej.
• Silne wydarzenie La Niña (2011) i potężne El Niño (2015/2016) wpłynęły na temperatury poszczególnych lat, nie zmieniając leżącego u podstaw trendu ocieplenia.
• Arktyczny lód morski nadal spadał. Średni zasięg lodu arktycznego we wrześniu wyniósł 4,70 mln km², o 28 % poniżej średniej z lat 1981–2010. Minimalny zasięg letni lód morski wynoszący 3,39 mln km² w 2012 r. był najniższy w historii.
• Podczas zapisów satelitarnych od 1993 r. do chwili obecnej poziom morza wzrastał o około 3 mm rocznie, w porównaniu ze średnią tendencją 1900–2010 (w oparciu o wskaźniki pływów) wynoszącą 1,7 mm rocznie.

• Wiele indywidualnych ekstremalnych zjawisk pogodowych i klimatycznych zarejestrowanych w latach 2011–2015 było bardziej prawdopodobne w wyniku wywołanych przez człowieka (antropogennych) zmian klimatu.  W przypadku niektórych ekstremalnych wysokich temperatur prawdopodobieństwo wzrosło o współczynnik dziesięciu lub więcej. Przykłady obejmują rekordowe wysokie temperatury sezonowe i roczne w Stanach Zjednoczonych w 2012 r. oraz w Australii w 2013 r., gorące lata we wschodniej Azji i Europie Zachodniej w 2013 r., fale upałów wiosną i jesienią 2014 r. w Australii, rekordowe roczne ciepło w Europie w 2014 r. oraz fale upałów w Argentynie w grudniu 2013 r.

Źródło informacji