0
Rozpoczęcie działalności
Zasady i czynniki sukcesu
Przystosowanie się do zmiany klimatu jest stosunkowo nowym obszarem działalności władz lokalnych. Jednak doświadczenia miast, zarówno w Europie, jak i poza nią, w ciągu ostatnich dwóch dekad pozwalają wyciągnąć wnioski na temat zasad (tj. sposobu działania) i czynników sukcesu (tj. tego, co działa) do rozważenia w adaptacji. Zasady te pojawiają się jako dostosowanie dostosowania do innych celów zrównoważonego rozwoju, w tym redukcji emisji gazów cieplarnianych; oraz oparcie rozwoju działań adaptacyjnych na wiarygodnych danych i informacjach. Kluczowymi czynnikami sukcesu są silne mistrzostwa i przywództwo polityczne w zakresie adaptacji; współpraca z innymi podmiotami w mieście i poza nim, również na wyższych szczeblach sprawowania rządów; i uczyć się na doświadczeniach innych.
Uznaje się, że kilka zasad w procesie dostosowawczym przyczynia się do osiągnięcia celów adaptacyjnych i minimalizuje kompromisy z innymi programami. Są one następujące:
- Trwałość adaptacji. Po pierwsze, działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu nie powinny zagrażać łagodzeniu zmiany klimatu poprzez zwiększenie emisji, np. poprzez nadmierne wykorzystanie klimatyzacji (zob. krok 5.4 dotyczący tego, w jaki sposób można wspólnie planować i łagodzić zmiany klimatu). Po drugie, działania adaptacyjne w jednym miejscu nie powinny negatywnie wpływać na zdolność do adaptacji w innych miejscach (np. poprzez ukierunkowanie wód powodziowych w dół); w związku z tym ważne jest uwzględnienie roli obszarów otaczających miasto w adaptacji (patrz Krok 2.5). Po trzecie, dostosowanie powinno w idealnym przypadku przyczynić się do realizacji innych programów zrównoważonego rozwoju, takich jak przejście na efektywne gospodarowanie zasobami lub sprawiedliwość społeczna.
- Planowanie i działania oparte na dowodach – wykorzystanie najnowszych badań, dostępnych na szczeblu lokalnym danych (zob. krok 1.2) oraz współpraca z naukowcami w celu wyeliminowania luk w wiedzy ( zob. krok 1.6) pozwala na podejmowanie świadomych decyzji.
- Zajęcie się zarówno przeszłą/obecną zmiennością klimatu, jak i ekstremalnymi warunkami pogodowymi oraz przewidywanymi przyszłymi zmianami. Dobrym punktem wyjścia jest zajęcie się wcześniejszymi i obecnymi zmiennościami klimatycznymi i ekstremalnymi warunkami pogodowymi (patrz Krok 2.1). Jednak przyszły wpływ na klimat może być różny i istnieje niepewność związana z ich częstotliwością i wielkością (zob. krok 2.2). Brak lub niski poziom żalu i wariantów dostosowawczych korzystnych dla wszystkich pod względem opłacalności (zob. krok 4.2) i wielu korzyści mogą pomóc w podjęciu działań pomimo niepewności związanej z przyszłymi prognozami klimatycznymi.
- Dostosowane odpowiedzi. Działania adaptacyjne powinny być dostosowane do konkretnej lokalizacji – poprzez ocenę lokalnie występujących i przewidywanych zagrożeń klimatycznych i podatności na zmiany klimatu ( zob. krok 2), ale również z uwzględnieniem konkretnej struktury organizacyjnej (zob. krok 1.3) lub dostępnych zasobów (zob. krok 1.4 i krok 1.5). Odpowiedzi powinny być traktowane priorytetowo (zob. krok 4.3), na przykład w zależności od głównych sektorów lub grup społecznych, których to dotyczy (zob. krok 2.3).
- Monitorowanie funkcjonowania reakcji adaptacyjnych – ich skuteczności, efektywności, sprawiedliwości i legitymacji – jest konieczne, aby stopniowo je ulepszać zgodnie z rozwojem dowodów (zob. krok 6).
Przykłady pojawiających się czynników sukcesu w adaptacji obejmują następujące elementy:
- Silne przywództwo i mistrzostwa adaptacji. Polityczne zaangażowanie i zaangażowanie lokalnego lidera mają kluczowe znaczenie dla zwiększenia pozycji adaptacyjnej na liście priorytetów lokalnych. Zapewnienie zaangażowania politycznego można osiągnąć na przykład poprzez przystąpienie do Porozumienia Burmistrzów w sprawie Klimatu i Energii lub innych inicjatyw w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu (zob. krok 1.1).
- O współpracy. Współpraca międzyresortowa w ramach władz lokalnych, współpraca z zainteresowanymi stronami, takimi jak przedsiębiorstwa lokalne, organizacje pozarządowe, instytuty badawcze (zob. krok 1.6) oraz angażowanie obywateli poprzez odpowiednią komunikację (zob. krok 1.7) przyczyniają się do zwiększenia świadomości na temat adaptacji i akceptacji planowanych działań, zapewnienia wsparcia wśród ważnych grup interesu, mobilizacji zasobów i dostępu do odpowiednich danych i informacji.
- Uczenie się od innych. Wymiana doświadczeń z innymi miastami poprzez tworzenie sieci kontaktów lub udział w projektach finansowanych przez UE (np. w ramach programu Interreg) umożliwia uczenie się od innych, co działa, a co nie w adaptacji. Ponadto strony Climate-ADAPT zawierają liczne studia przypadków adaptacji miejskiej, a także bibliotekę zasobów Porozumienia Burmistrzów (wyszukiwanie według rodzaju zasobów – studium przypadku).