Trzy notatki na temat zarządzania ryzykiem związanym z klimatem przez podmioty finansowe

Opis

I4CE opublikowała serię trzech briefów klimatycznych na temat zarządzania ryzykiem związanym z klimatem przez podmioty finansowe. Te specjalne noty techniczne przedstawiają kluczowe znaczenie tej kwestii, koncentrując się na trzech pytaniach:

• Skrót klimatyczny nr 44: Dlaczego podmioty finansowe powinny dostosować swoje portfele do ścieżki 2 °C w celu zarządzania ryzykiem związanym z transformacją? Climate Brief 44 analizuje kilka powodów, dla których należy priorytetowo traktować niskoemisyjne dostosowanie portfeli w celu zarządzania ryzykiem związanym z transformacją. Dostosowanie portfela do ścieżki niskoemisyjnej może ograniczyć ryzyko przejścia wynikające z charakteru ścieżki niskoemisyjnej i metod jej wdrażania. Zachęcanie do ekspozycji wobec kontrahentów, którzy przyjmują progresywną i elastyczną strategię dostosowania swojej działalności, może zmniejszyć ekspozycję na aktywa, które nie stosują sektorowej ścieżki dekarbonizacji. Dostosowanie portfela do ścieżki niskoemisyjnej oznacza zatem wybór – w ramach sektora lub kategorii aktywów finansowych – tych kontrahentów, którzy stopniowo zaczynają wdrażać wymagane działania na rzecz obniżenia emisyjności w swoich sektorach działalności. Dostosowanie portfela do ścieżki niskoemisyjnej (a tym bardziej ze ścieżką 2 °C) jest procesem stopniowym, który będzie możliwy do pełnego wdrożenia dopiero po rozpoczęciu dostosowywania wystarczającej ilości aktywów finansowych do takiej ścieżki.
• Krótki klimat nr 45: W jaki sposób podmioty finansowe mogłyby zarządzać narażeniem na ryzyko klimatyczne? Climate Brief 45 dyskutuje o tym, w jaki sposób, aby zarządzać problemami związanymi z klimatem w swoich portfelach, podmioty finansowe będą musiały w dłuższej perspektywie uwzględnić perspektywiczną analizę dostosowania swoich portfeli do 2 °C w procesach zarządzania ryzykiem i podejmowania decyzji inwestycyjnych. Taka analiza musiałaby opierać się na scenariuszach, które reprezentują różne ścieżki dekarbonizacji gospodarki, a dokładniej na ścieżkę 2 °C, w podziale na zmienne ilościowe wpływu finansowego ryzyka i możliwości transformacji niskoemisyjnej. Chociaż niektóre ograniczenia ograniczają obecnie możliwość przeprowadzania przez instytucje finansowe takiej analizy w odniesieniu do wszystkich pozostających do spłaty kwot inwestycji i finansowania, podmioty finansowe mogą zacząć od dzisiaj stopniowo wprowadzać pewną liczbę działań wstępnych.
• Krótki klimat nr 46: W jaki sposób podmioty finansowe powinny dziś radzić sobie z problemami związanymi z klimatem w swoich portfelach? Climate Brief 46 przedstawia najbardziej obiecujące możliwości analizy dla różnych linii biznesowych w zależności od ich specyfiki. Ogólnie rzecz biorąc, podmioty finansowe powinny zacząć od teraz analizować swoje problemy związane z klimatem w przyszłości w oparciu o półilościowe wskaźniki. Wskaźniki klimatyczne można podzielić na pięć głównych kategorii: wskaźniki śladu węglowego; Wskaźniki jakościowe typu „ESG”; wskaźniki „udział ekologiczny/udział brązowy”; wskaźniki „fizycznego” śladu węglowego; oraz wskaźniki dostosowania do ścieżki niskoemisyjnej lub 2 °C. Każdy rodzaj wskaźnika przedstawia zalety i wady, a ich znaczenie zależy od linii biznesowych i szczegółowych celów instytucji finansowej. Stosowanie jednego rodzaju lub kombinacji takich wskaźników jest pierwszym krokiem, który ułatwi włączenie do ich procesów ilościowych wskaźników wpływu przejścia na gospodarkę niskoemisyjną na wyniki finansowe.

Źródło informacji