Wdrażanie adaptacji
Przeciwdziałanie zmianie klimatu poprzez przystosowanie się do zmiany klimatu i łagodzenie jej skutków
Łagodzenie skutków zmiany klimatu poprzez redukcję emisji gazów cieplarnianych oraz dostosowanie się do zagrożeń stwarzanych przez zmianę klimatu to dwa uzupełniające się podejścia do kwestii zmiany klimatu. Ponieważ zarówno łagodzenie skutków, jak i przystosowanie się do niej dotyczą tej samej przyczyny, muszą one działać w sposób zintegrowany, aby skutecznie osiągnąć swoje cele. Ponadto różne środki dostosowawcze mogą przyczynić się do osiągnięcia celów łagodzących i odwrotnie, maksymalizując w ten sposób potencjalne dodatkowe korzyści.
Decyzja o złagodzeniu lub adaptacji jest zwykle podejmowana na różnych szczeblach sprawowania rządów i przez różne grupy decydentów. Główna różnica między tymi dwoma obszarami polityki polega na tym, że działania łagodzące przyczyniają się do ograniczenia emisji gazów cieplarnianych, podczas gdy wysiłki adaptacyjne przyczyniają się do zwiększenia odporności na skutki zmiany klimatu. Aby dostosować te dwa elementy, zdecydowanie zaleca się, aby zainteresowane strony reprezentujące planowanie i wdrażanie działań łagodzących były zaangażowane w cykl planowania i wdrażania przystosowania się do zmiany klimatu w celu zapewnienia stałych informacji zwrotnych i kontroli krzyżowych (zob. również etap 1.3 i krok 1.6).
W celu określenia interakcji między łagodzeniem zmiany klimatu a przystosowaniem się do zmiany klimatu pomocne mogą być następujące kwestie:
- Czy działania dostosowawcze mają wpływ na cele łagodzące? Na przykład niektóre środki dostosowawcze mogą wymagać zwiększonego zużycia energii; wybór wykorzystania energii ze źródeł odnawialnych umożliwi mniej negatywnych kompromisów z łagodzeniem skutków.
- Czy działania łagodzące mają wpływ na cele adaptacyjne? Na przykład zalesianie mające na celu zwiększenie sekwestracji dwutlenku węgla jako środka łagodzącego w suchym regionie może spowodować wyższy popyt na ograniczone i malejące zasoby wodne, ograniczając tym samym potencjał adaptacyjny. Między środkami łagodzącymi a środkami dostosowawczymi może pojawić się również konkurencja o zasoby gruntowe. Dlatego też zdecydowanie zaleca się zintegrowane planowanie w celu określenia najkorzystniejszego połączenia środków łagodzących i dostosowawczych.
- Czy istnieją inne procesy, które mają wpływ zarówno na działania łagodzące, jak i adaptacyjne? Mogą to być procesy w różnych obszarach polityki i podejmowania decyzji, które mogą mieć pośredni wpływ zarówno na łagodzenie zmiany klimatu, jak i przystosowanie się do niej, np. zagospodarowanie przestrzenne i planowanie przestrzenne obszarów miejskich, planowanie zasobów wodnych, zarządzanie ryzykiem związanym z klęskami żywiołowymi, strategiczne planowanie rozwoju, względy budżetowe, projekty infrastrukturalne, politykę zdrowotną i społeczną itp. Uwzględnienie (zob. krok 5.3) względy łagodzące i dostosowawcze we wszystkich odpowiednich obszarach podejmowania decyzji mają zasadnicze znaczenie dla zapewnienia spójności między różnymi celami strategicznymi.
- Czy istnieją decyzje, które poprawiają dodatkowe korzyści lub powodują kompromisy między przystosowaniem się do zmiany klimatu a łagodzeniem skutków zmiany klimatu? Mogą to być decyzje bezpośrednio związane zarówno z przystosowaniem się do zmiany klimatu, jak i łagodzeniem skutków, nie uwzględniają jednak wyraźnie dodatkowych korzyści i kompromisów, np. dotyczących rozdziału wody między energię wodną a zużyciem konsumpcyjnym, przydziałów budżetowych na działania łagodzące i adaptacyjne, systemów monitorowania obejmujących zarówno przystosowanie, jak i łagodzenie skutków, decyzji w sprawie nagłośnienia mediów, które sprzyjają łagodzeniu zmiany klimatu lub przystosowaniu się do niej w sposób niezrównoważony. WE wszystkich przypadkach, w których podejmowane są decyzje mające bezpośredni wpływ zarówno na przystosowanie się do zmiany klimatu, jak i na łagodzenie jej skutków, zdecydowanie zaleca się ustanowienie mechanizmów mających na celu wyraźne zajęcie się tymi interakcjami.
Głównymi sektorami miejskimi o największej synergii między adaptacją a łagodzeniem skutków zmiany klimatu są planowanie przestrzenne, energia i budownictwo/budownictwo (zob. krok 2.3).
Aby odpowiednio uwzględnić te aspekty połączeń międzysystemowych, w całym cyklu dostosowawczym należy uwzględnić kwestie łagodzenia zmiany klimatu, przede wszystkim przy określaniu, ocenie i wyborze wariantów adaptacji (zob. etap 3 i etap 4). Ponadto opracowana strategia i plan działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu ( zob. etap 5.1) powinny dotyczyć interakcji i synergii z działaniami łagodzącymi.