Włączenie do głównego nurtu polityki obejmuje zasadniczo włączenie adaptacji do wszystkich szczebli kształtowania polityki sektorowej, począwszy od programów politycznych, prawodawstwa, strategii, instrumentów (takich jak programy i plany) po budżety, projekty i codzienne procedury pracy. Głównym celem jest osiągnięcie spójności polityk publicznych, tj. dostosowanie i harmonizacja różnych polityk sektorowych z celami przystosowania się do zmiany klimatu, aby zminimalizować konflikty, uniknąć kompromisów i wspierać wzajemne synergie w celu osiągnięcia wspólnych nadrzędnych wyników w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu.

Zasadniczo dostępny jest szeroki wachlarz istniejących instrumentów, które można wykorzystać do wdrażania strategii i planów działania w zakresie przystosowania się do zmiany klimatu na różnych sektorach i szczeblach, co czyni je głównym środkiem służącym osiągnięciu głównego nurtu polityki i realizacji wertykalnej. Włączenie adaptacji do instrumentów polityki wiąże się z monitorowaniem i przeglądem odpowiednich istniejących instrumentów, określeniem punktów wejścia na potrzeby przystosowania się do zmiany klimatu oraz włączeniem celów i obaw dostosowawczych. Jeżeli zmiany już istniejących instrumentów nie powinny być wystarczające, należy opracować i ustanowić nowe instrumenty dostosowawcze. Duża kombinacja instrumentów politycznych równoważących „miękkie” i „twarde” bodźce prawdopodobnie będzie najskuteczniejsza w realizacji szerokiego zakresu środków dostosowawczych określonych zazwyczaj w planach działań dostosowawczych.

Możliwe instrumenty mogą obejmować następujące spektrum:

• Instrumenty prawne (ustawy, rozporządzenia, dekrety, „prawo miękkie”, takie jak normy)
• Instrumenty ekonomiczne (finansowanie, podatki, opłaty, zamówienia publiczne, dotacje, pożyczki, rynkowe)
• Instrumenty informacyjne (badania, bazy danych, kampanie informacyjne, doradztwo, szkolenia, wskazówki i pomoce w pracy, wydarzenia, strony internetowe)
• Instrumenty partnerstwa (umowy o partnerstwie publiczno-prywatnym, umowy dobrowolne, projekty oparte na współpracy)
• Hybrydowe instrumenty strategiczne/planowe (plany, strategie, programy, instrumenty planowania)

Przykładem uwzględniania aspektu regulacyjnego jest opracowanie sektorowych planów przystosowawczych, które mogą być napędzane wymogami prawnymi lub promowane przez ogólne ramy strategiczne na rzecz włączania ich do głównego nurtu polityki. Obowiązkowe obowiązki w zakresie opracowywania sektorowych planów przystosowawczych lub włączania adaptacji do istniejących dokumentów dotyczących polityki sektorowej, które obowiązują w niektórych krajach europejskich, są z pewnością czynnikiem stymulującym integrację polityki dostosowawczej. Same jednak nie są wystarczające do zapewnienia skutecznego wdrożenia w praktyce, ale powinny być połączone z „miękkimi” formami zarządzania horyzontalnego. Mogą one obejmować zapewnienie przedstawicielom sektora odpowiedniej swobody w zakresie wspólnego opracowywania odpowiednich środków dostosowawczych, umożliwiając im w ten sposób rozwijanie odpowiedzialności za wdrażanie lub opracowywanie rozwiązań przystosowawczych, które są atrakcyjne i dostosowane do potrzeb sektorów i przynoszą korzyści w ich własnym interesie.

Uwzględnianie kwestii przystosowania się do zmiany klimatu na poziomie polityki UE jest ważnym motorem integracji polityki dostosowawczej na szczeblu krajowym. Przykłady obejmują politykę UE w zakresie gospodarki wodnej (ramowa dyrektywa wodna), zarządzanie ryzykiem powodziowym (dyrektywa powodziowa), zmniejszanie ryzyka związanego z klęskami żywiołowymi (mechanizm ochrony ludności), planowanie urbanistyczne (agenda miejska dla UE, Porozumienie Burmistrzów wsprawie Klimatu i Energii) oraz zieloną infrastrukturę (strategia na rzecz zielonej infrastruktury), a także polityki międzysektorowe, takie jak ocena oddziaływania na środowisko i polityka ubezpieczeniowa. Ponadto programy Interreg w regionach współpracy transnarodowej, strategie makroregionalne i konwencje międzynarodowe wspierają uwzględnianie kwestii adaptacji w krajach i regionach europejskich na poziomie programowym i projektowym. Climate-ADAPT dostarcza informacji na temat różnych strategii politycznych UE, w których uwzględnia się aspekt przystosowania się do zmiany klimatu.